برای تربیت فرزندان صرفا یک مسیر صحیح وجود ندارد و این حق هر پدر ومادری است که ارزش‌ها و مهارت‌ها و رفتارهای مطلوبش را در فرزندانش تقویت کند و به روشی که صحیح می‌داند با رفتارهای نامطلوبش مقابله کند.
به نقل از فارس امروزه هیچ پدر و مادری وجود ندارد که در زمینه رفتار با کودک خود با مشکل مواجه نشده باشد.
تربیت فرزندان وظیفه دشواری است، تقریبا اکثر والدین با این موضوع درگیرند که فرزندی مطابق میل خود را تربیت و تحویل جامعه بدهند، بسیاری از افراد جامعه ما از روش‌های آموزشی و تربیتی مدرن در رابطه با آموزش کودکان اطلاع چندانی ندارند و متاسفانه اکثر والدین بدون آموزش و آمادگی لازم در مسیر تربیت فرزندان گام بر می دارند.
علاوه بر عوامل ارثی و ژنتیک، عوامل محیطی در شکل گیری شخصیت انسان موثر است، بنابراین محیطی که کودک در آن رشد و پرورش می‌یابد و نحوه رفتار والدین در نوع رفتار و روح و روان او تاثیر می‌گذارد.
ریشه بسیاری از افسردگی‌ها، اضطراب و وسواس در دوران کودکی افراد است، با آموزش مهارتهای زندگی، کودکان و نوجوانان را می‌توان سازگاری با تنش‌ها و مشکلات آسیب زننده به زندگی توانمند کرد و این مهارت می‌تواند منجر به توانایی مقابله با استرس‌های روزانه زندگی و زندگی شادتر و سالم تر در کودکان و نوجوان گردد.
برای داشتن جامعه سالم باید علاوه بر سلامت جسم به سلامت روان هم اهمیت داد، داشتن یک جامعه سالم و همچنین نسلی سالم ملزم پرورش و تربیت درست و صحیح از جانب والدین است.
مهارتهای فرزندپروری را فرابگیریم:
کارشناس مرکز مشاوره آرامش در استان مرکزی در خصوص عواملی که در فرزند پروری و آموزش صحیح موثرند، با اشاره به کتاب فرزندپروری نوشته مهدی قراچه داغی به خبرنگار فارس در اراک می‌گوید: مهارت توجه کردن و روش‌های تشویق کودک از جمله عوامل موثر در این زمینه هستند که پاداش‌ها به دو پاداش کلامی و غیر کلامی قابل تقسیم هستند.
لیلا مرادی می‌افزاید: مهارت نادیده گرفتن یکی دیگر از عوامل موثر است که در این باید سه مورد را درنظر گرفت از جمله اینکه هیچ تماس فیزیکی، ارتباط کلامی و تماس چشمی با کودک نباید بر قرار شود. پدر یا مادر بودن یکی از مهم‌ترین و در عین حال دشوارترین وظیفه‌ای است که هر فرد بالغ در طول دوران زندگی‌اش تجربه می‌کند، پدر یا مادر خوب بودن تربیت فرزندی سالم و رشد یافته است که مهارتهای لازم را برای زندگی بزرگسالی را داشته باشد.
وی در ادامه می‌گوید: اکثر پدر و مادرها تجربه پدر و مادر بودن را بدون آموزش و آمادگی در رویارویی با آنچه پیش رو دارند شروع می‌کنند و مهارتهای فرزند پروری را با آزمایش و خطا فرا می‌گیرند، برخی پدر و مادرها از خود انتظارات بیش از حد دارند، این انتظارات غیر واقع بینانه غالبا منجر به ناامیدی و احساس عدم کفایت در والدین خواهد شد.
به گزارش فارس باید به یاد داشت برای تربیت فرزندان صرفا یک مسیر صحیح وجود ندارد و این حق هر پدر و مادری است که ارزش‌ها و مهارت‌ها و رفتارهای مطلوبش را در فرزندانش تقویت کند و به روشی که صحیح می‌داند با رفتارهای نامطلوبش مقابله کند اما برخی از والدین در این مسیر دچار اشتباه می‌شوند و با چالش‌ها و در مشکلات گرفتار می‌شوند که ممکن است برای خودشان و فرزندانشان آسیب رسان باشد.
