شیوع ویروس کرونا باعث ایجاد آشفتگی های اساسی در زندگی روزمره شده و کودکان این تغییرات را به شدت احساس می کنند. در حالی که بازگشت به مدرسه برای بسیاری از دانش آموزان نه تنها خوشایند بلکه سرشار ازهیجان است، برخی دیگر احساس اضطراب یا ترس می کنند.
در این مقاله بنیاد پیشگیری از آسیب های اجتماعی نکاتی گنجانده است که به فرزندان تان کمک می کند تا سلامت روان، برخی از احساسات پیچیده ای را که ممکن است با بازگشت به مدرسه با آن روبرو شوند ، شناسایی و کنترل کنند.
فرزند من از بازگشت به مدرسه وحشت دارد. چگونه می توانم به او کمک کنم که احساس راحتی و آرامش کند؟
شروع مدرسه یا سال تحصیلی جدید می تواند در بهترین زمان ممکن هم استرس زا باشد ، چه برسد به آن که هم زمان شود با بحبوحه ی یک بیماری همه گیر جهانی. می توانید از راه گفتگوی صریح و صمیمانه درمورد اینکه چه چیزی باعث نگرانی فرزندتان می شود به او بگویید احساس اضطراب طبیعی است، و با این کار به او احساس آرامش بدهید.
کودکان ممکن است احساس اضطراب کنند و یا تمایلی به بازگشت به مدرسه نداشته باشند، به خصوص اگر ماه ها آموزش شان در منزل بوده است. صادق باشید به عنوان مثال می توانید برخی از تغییراتی را که ممکن است در مدرسه اتفاق افتاده باشد، از جمله نیاز به پوشیدن انواع پوشش های محافظ مانند ماسک، را برای آن ها توضیح دهید.
همچنین ممکن است برای کودکان در مدرسه رعایت فاصله فیزیکی با دوستان و معلم هایشان دشوار باشد شما می توانید آن ها را تشویق کنید تا به روش های دیگری برای حفظ ارتباط و پیوند با دوستان و معلم هایشان فکر کنند.
به کودکان اطمینان دهید که برای کمک به سلامت دانش آموزان و معلمان اقدامات ایمنی و بهداشتی وجود دارد و به آن ها یادآوری کنید که با شستن دستها با صابون و سرفه یا عطسه در آرنج شان می توانند از گسترش آلودگی و ویروس جلوگیری کنند.
نکات مثبت را به کودکان یادآوری کنید اینکه آن ها می توانند دوستان و معلمان خود را دوباره ببینند (البته اگرآن ها به صورت حضوری به کلاس برمی گردند) و به علاوه اینکه به یادگیری موضوعات جدید ادامه دهند.
مدرسه فرزندم توصیه می کند از پوشش محافظ استفاده شود که این باعث می شود کودکم بیشترعصبی شود. به او چه بگویم؟
با همدلی این مکالمه را پیش ببرید و بگویید درک می کنید که او از وجود ویروس کرونا احساس اضطراب می کند اما صحبت در مورد نگرانی ها و احساسات امری کاملا طبیعی و مفید است. اگربرای کودکان ماسک زدن سخت باشد، به خصوص هنگام دویدن و بازی کردن، آن ها ناراحت و عصبی می شوند.
شما می توانید به فرزندان خود اطمینان دهید که بسیاری از بزرگسالان در تلاشند تا امنیت و سلامت خانواده شما را تامین کنند، اما تأکید کنید که اهمیت دارد که همه ما توصیه های بهداشتی را برای مراقبت از اعضای آسیب پذیر جامعه خود رعایت کنیم.
چگونه می توانم فرزندم را تشویق کنم که اقدامات احتیاطی (مانند شستن مکرر دست ، رعایت فاصله فیزیکی و غیره) را در مدرسه انجام دهد بدون اینکه که به او هشدار دهم؟
یکی از بهترین روش ها برای در امان نگه داشتن کودکان از COVID-19 و سایر بیماری ها تشویق آن ها به شستشوی منظم دست است. نیازی به گفتگوهای دلهره آور نیست. این کار را با زمزمه ی ترانه ها و شعرهای مورد علاقه آنها و با جنب و جوش و هیجان انجام دهید.
به آن ها آموزش دهید که گرچه ویروس ها و آلودگی ها نامرئی هستند، می توانند روی دست ها بمانند. وقتی کودکان متوجه می شوند که به چه دلایلی باید دست های خود را بشویند، احتمالاً این کار را ادامه می دهند.
همچنین می توانید به کودکان نشان دهید که چگونه سرفه یا عطسه شان را با آرنج خود کنترل کنند و از آن ها بخواهید که اگر احساس می کنند تب دارند، سرفه می کنند یا در تنفس مشکل دارند، به شما بگویند.
فرزند من برای بازگشت به مدرسه در گروه دوستان نزدیکش نیست و این باعث شده حتی بیشتر از دیگران احساس انزوا کند. چگونه می تواند احساس ارتباط بیشتری با کلاس و دوستانش داشته باشد؟
اگر مدرسه فرزند شما برنامه بازگشت تدریجی برای دانش آموزان دارد، کودک شما ممکن است به دلیل جدایی از دوستانش مضطرب باشد. وقتی برنامه بازگشایی رسمی مدارس اعلام شد، اطلاعات مربوط به زمان و چگونگی این اتفاق را برای او شرح دهید، و به او کمک کنید تا برای بازگشت به مدرسه آماده شود.
کودکان خود را پیشاپیش آگاه کنید که ممکن است نیاز به تعطیلی مجدد مدارس وجود داشته باشد، این به آن ها کمک می کند تا برای دوره انطباق با تغییرات پیش رو آماده شوند. همچنین مهم است که به آن ها یادآوری کنیم که یادگیری می تواند در هر مکانی اتفاق بیفتد هم در مدرسه و هم در خانه.
برای دانش آموزانی که به اینترنت دسترسی دارند، استفاده ایمن و نظارت شده از بازی های آنلاین ، رسانه های اجتماعی و گفتگوهای ویدیویی می تواند فرصت های خوبی را برای کودکان فراهم کند تا در زمان خانه نشینی با دوستان ، والدین و اقوام شان در ارتباط باشند، با آن ها بازی کنند و یاد بگیرند.
شما همچنین می توانید فرزندان خود را تشویق کنید تا نظرات و افکارشان را برای حمایت از افرادی که به کمک نیاز دارند در فضای آنلاین مطرح کنند.
شما می توانید فرزندان خود را به استفاده از ابزارهای دیجیتالی که باعث تحرک فیزیکی و فعالیت بدنی شان می شود ترغیب کنید، مانند فیلم های ورزشی آنلاین برای کودکان و بازی های ویدیویی که به حرکت بدنی نیاز دارند. به یاد داشته باشید که در صورت امکان ، تفریحات آنلاین و اینترنتی و فعالیتهای غیراینترنتی، از جمله در صورت امکان زمان هایی خارج از منزل، را با هم به صورت متعادل داشته باشید.
چگونه می توانم به صورت نامحسوس بررسی نمایم که فرزندم با شرایط چگونه کنارمی آید؟
آرامش داشتن و حضور فعال در مکالمه با کودکان بسیار مهم است آن ها را با دقت تحت نظر داشته باشید تا ببینید وضعیت شان چطور است. احساسات آنها به طور متناوب تغییر میکند و شما باید به آنها نشان دهید که این موضوع هیچ اشکالی ندارد.
هم در مدرسه و هم در منزل، مراقبان کودکان می توانند آن ها را مشغول فعالیت های خلاقانه مانند بازی و نقاشی کنند و به آن ها کمک کنند تا احساسات منفی ای را که تجربه می کنند در یک محیط امن و مورد حمایت بیان کرده و درباره آن صحبت کنند. این کار به کودکان کمک می کند تا روش های مثبتی برای ابراز احساسات دشوار مانند خشم ، ترس یا غم و اندوه پیدا کنند.
از آنجا که کودکان اغلب ادراک احساسی خود را در زندگی از بزرگسالان اطرافشان می گیرند از جمله والدین و معلمان اهمیت دارد که بزرگسالان احساسات خود را به خوبی مدیریت کنند و آرامش خود را حفظ نمایند، به نگرانی های کودکان گوش دهند ، با مهربانی صحبت کنند و به آنها اطمینان خاطر دهند.
آیا در زمان شروع بازگشت فرزندم به مدرسه، باید اقدامات خاصی را انجام دهم؟
علاوه بر بررسی سلامت جسمی و وضعیت یادگیری کودک تان هنگام بازگشت او به مدرسه ، باید علائم و نشانه های استرس و اضطراب را نیزدر او زیر نظر داشته باشید. COVID-19 ممکن است بر سلامت روان کودک شما تأثیر بگذارد، مهم است که نشان دهید و به او بگویید گاهی احساس فشارو اضطراب طبیعی است. در زمان شک و تردید، همدلی و حمایت ازیکدیگر، راهی برای رفع تردید است.
همچنین نگرانی هایی وجود دارد که به دلیل وجود برخی اطلاعات نادرست در مورد COVID-19 ،ممکن است در هنگام بازگشت کودکان به مدرسه، موارد تبعیض و قلدری افزایش یابد. باید توضیح دهید که ویروس هیچ ارتباطی با شکل ظاهری افراد، ملیت افراد و یا زبان صحبت کردن آن ها، ندارد.
اگر به کودک تان در مدرسه لقب خاصی داده یا آن ها را مورد آزار و اذیت قرار داده اند، باید آن ها را ترغیب کنید تا به یک فرد بزرگسال مورد اعتمادشان بگویند. به فرزندان خود یادآوری کنید که همه کودکان هم در مدرسه و هم در محیط آنلاین سزاوارند که ایمن و مورد احترام باشند. قلدری و زورگویی همیشه اشتباه است و هر کدام ازما باید وظیفه خود را برای گسترش مهربانی و حمایت از یکدیگر انجام دهیم.
فرزند من نگران موارد قلدری در مدرسه و در فضای آنلاین است، چگونه می توانم در این مورد با او صحبت کنم؟
اگر کودک شما چه به صورت حضوری و چه به صورت آنلاین نگران قلدری است، اهمیت دارد که به او بگویید که تنها نیست و همیشه می تواند با شما یا یک فرد بزرگسال مورد اعتماد دیگر صحبت کند.هرچه بیشتر در مورد این نوع از آزارواذیت و قلدری با کودکان خود صحبت کنید، در صورت مشاهده یا تجربه آن، راحت تربرای شما آن اتفاقات را تعریف می کنند.
هر روزبا فرزندان خود صحبت کنید و ازاوقات حضور آن ها در مدرسه و فعالیت های آنلاین شان وهمچنین احساسات آن ها بپرسید. برخی از کودکان ممکن است احساسات خود را به صورت کلامی ابراز نکنند، بنابراین شما باید مراقب هرگونه رفتار مضطرب یا پرخاشگرانه باشید که ممکن است نشانگر این باشد که موردی وجود دارد.
همچنین باید فرزندان خود را با گفتگوهای آزاد و صادقانه درباره نحوه ایمن ماندن در اینترنت آشنا کنید. با فرزندان خود در مورد اینکه با چه کسی و چگونه ارتباط برقرار می کنند گفتگوی شفاف و صادقانه داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که آن ها ارزش و منزلت تعاملات مهربانانه و حمایتی را درک می کنند و این بدان معناست که ارتباط های تبعیض آمیز یا نامناسب هرگز قابل قبول نیستند.
اگر فرزندانتان هرکدام از این موارد را تجربه کردند، آن ها را تشویق کنید تا فوراً به شما یا یک بزرگسال مورد اعتماد دیگر بگویند. اگر متوجه شدید کودک شما گوشه گیر یا ناراحت شده است یا از ابزارهای ارتباطی اش بیشتر یا کمتر از حد معمول استفاده می کند، هوشیار باشید، این می تواند نشانه ای باشد از این که به طور آنلاین مورد آزار و اذیت قرار می گیرد.