دکتر ساینا حدادگر پژوهشگر و مدرس دانشگاه در دومین نشست هم اندیشی آسیب های اجتماعی ناشی از اعتیاد به میزبانی بنیاد پیشگیری از آسیب های اجتماعی،عنوان کرد:
اگر نهادهای پیشگیری و درمان با جدیت، انسجام و منابع کافی فعالیت کنند، می‌توانند از رشد بازار مواد مخدر جلوگیری کرده و افراد بیشتری را از مسیر اعتیاد دور نگه دارند. در مقابل، اگر شبکه‌های توزیع و فروش مواد مخدر سریع‌تر، سازمان‌یافته‌تر و باانگیزه‌تر عمل کنند، تلاش‌های پیشگیری و درمان به حاشیه رانده خواهد شد و اثربخشی خود را از دست خواهد داد. بنابراین، میزان سرمایه‌گذاری در این دو حوزه باید به‌گونه‌ای باشد که پیشگیری و درمان بر توزیع و فروش غلبه کند.
برای دستیابی به موفقیت در این مسیر، لازم است که نهادهای درمانی و پیشگیرانه با استفاده از روش‌های علمی و فناوری‌های نوین، خدمات خود را به شکل مؤثرتری ارائه دهند. ایجاد سیستم‌های حمایتی برای بهبودیافتگان، افزایش آگاهی عمومی، اجرای برنامه‌های مشاوره‌ای و توانمندسازی افراد در معرض خطر از جمله اقداماتی است که می‌تواند اثربخشی این سیستم‌ها را افزایش دهد. همچنین، همکاری گسترده میان سازمان‌های دولتی، انجمن‌های مردمی و بخش خصوصی می‌تواند به تقویت ساختارهای پیشگیری و درمان کمک کرده و مسیر ورود افراد به چرخه اعتیاد را مسدود کند.
در نهایت، انگیزه و پیگیری نیروهای فعال در حوزه پیشگیری و درمان اعتیاد باید از سطح تلاش توزیع‌کنندگان مواد مخدر بیشتر باشد. اگر این سیستم‌ها با سرعت، خلاقیت و حمایت کافی فعالیت کنند، می‌توانند جذابیت مصرف مواد را کاهش داده و افراد بیشتری را به سمت زندگی سالم هدایت کنند. در غیر این صورت، ضعف و کندی در این بخش‌ها باعث می‌شود شبکه‌های توزیع مواد مخدر، با استفاده از خلأهای موجود، افراد بیشتری را در دام اعتیاد گرفتار کنند. بنابراین، تنها زمانی در مبارزه با مواد مخدر موفق خواهیم شد که سیستم‌های پیشگیری و درمان با انگیزه، توانمندی و منابع بیشتری نسبت به شبکه‌های توزیع و فروش فعالیت کنند.
