اغلب ما سکانسی را در فیلم هایی دیده ایم، تصویر کسی در حالی که در جنگل راه می رود ناگهان با یک قارچ ( ماشروم ) در کنار درخت برخورد کرده و وقتی آن را می خورد، صورتش چند رنگ شده و توانایی‌های خارق‌العاده کسب می کند، بی آنکه بدانیم این صحنه خیالی نیست و واقعی است.
بنیاد پیشگیری از آسیب های اجتماعی تلاش کرده تا شما را در این مقاله با ماده مخدر ماشروم آشنا کند تا شما از عوارض آن آگاه شوید و بتوانید از مصرف آن جلو گیری کنید.
نام این گیاه مجیک ماشروم است که می تواند به نوبه خود یکی از سمی ترین قارچ های دنیا باشد که نوعی ماده مخدر نیز به حساب می آید. ماشروم یا قارچ سمی یکی از قدیمی ترین گیاهان طبیعی می باشد که بدون دخالت انسان ها و در طبیعت به شکل طبیعی رشد می کرده و یافت می شود.
ماده محرک قارچ یا ماشروم از گیاهی بنام مجیک ماشروم (Magic mushroom) گرفته شده که دارای نام های متعددی از جمله: قارچ جادویی، قارچ مقدس، قارچ نابغه، قارچ پیشگویی، گوشت خدایان و .. است که با نام علمی سیلوسایبین (psilocybin) ماشروم شناخته می شود.
دکتر عابد ادامه داد: روان گردان ماشروم، قارچی چتری شکل حاوی ماده توهم زای سیلوسایبین(psilocybin) و سیلوسین ) (psilocin با خاصیت روانگردانی بالا است، این محرک به محض ورود در سیستم گردش خون با تقلید از عمل کرد سرتونین در مغز، باعث تغییر در آگاهی فرد می شود.
سیلوسایبین دارای پتانسیل بالایی برای سوء مصرف و وابستگی می باشد. اگرچه از قرن ها قبل فرهنگ های خاصی از ویژگی توهم زایی برخی قارچ ها استفاده می کردند، اولین بار در سال ۱۹۵۸ سیلوسایبین توسط دکتر آلبرت هافمن، که همچنین اسید لیزرژیک دی اتیل آمید (LSD) را کشف کرد، شناخته شد.
مجیک ماشروم غالبا با خشک شدن تهیه می شوند و همچنین با مخلوط شدن با انواع غذا ها و نوشیدنی ها مصرف می شوند. البته برخی از افراد آن را به صورت تازه چیده شده مصرف می کنند.
عملکرد مجیک ماشروم
مجیک ماشروم یک داروی توهم زا است که می تواند صداها، تصاویر و احساساتی را به شما القا کنند که در واقع وجود ندارند. با این حال، تاثیرات مجیک ماشروم بسیار متغیر است و تحت تاثیر عوامل محیطی قرار دارد.
قرن هاست که از قارچ های توهم زا در آیین های بومی یا مذهبی استفاده می شود. بسیاری بر این باورند که دارو های موجود در طبیعت مانند قارچ های جادویی، علف و گیاهان حاوی مسکالین مقدس هستند و باعث می شود افراد را به حالت معنوی و عرفانی برسانند. افراد دیگر از مجیک ماشروم برای تجربه احساس سرخوشی، ارتباط و احساس غیرواقعی از زمان استفاده می کنند.
تعدادی از عوامل بر میزان تاثیرات قارچ‌های جادویی تأثیر می گذارند، از جمله مقدار، سن، وزن، شخصیت، وضعیت عاطفی، محیط و سابقه بیماری روانی.
عوارض جانبی ماشروم
این محرک در سی دقیقه تاثیر خود را بر روی سیستم بدن می گذارد و بعد از دست یافتن به سرخوشی و نشاط حدود چهار تا شش ساعت در همین حال باقی می ماند که در این حالت فشار خون در فرد افزایش می یابد مردمک چشم ها گشاد تر می شود و فرد احساس گرمای شدید و حالت گرگرفتگی را در خود دارد.
یکی از دلایل گرایش به مصرف این نوع ماده این باشد که دارای بو و دود نیست، مکان خاصی برای مصرف نمی خواهد و به راحتی می توان آن را مصرف کرد، در ضمن راه های تشخیص آن از طریق روش های آزمایشگاهی سخت است و با آزمایشات معمول اعتیاد قابل شناسایی نیست البته می توان آن را در آزمایشگاه های مخصوص قارچ شناسی تشخیص داد.
مجیک ماشروم می‌تواند هم اثرات جانبی روحی و هم اثرات جانبی جسمی را به همراه داشته باشد. که می‌توان از این عوارض به موارد زیر اشاره کرد:
عوارض جسمی:
- گشادی مردمک چشم
- خواب آلودگی
- سردرد
- افزایش ضربان قلب، فشار خون و دما
- عدم حفظ تعادل
- ضعف عضلانی
- حالت تهوع
- خمیازه
عوارض روانی:
- احساس تحریف شده از زمان، مکان و واقعیت
- سرخوشی
- توهم (بصری یا شنیداری)
- داشتن تجربیات درون گرایانه (معنوی)
- واکنش‌های پانیک (وحشت)
- پارانویا
- روان پریشی
- عصبی بودن
اثرات ماشروم تا سال‌ها در بدن باقی می‌ماند تا جایی که همه مصرف کنندگان آن اداعا دارند که همه رنگ‌ها پررنگ می شوند، صدا ها بلند تر شده و بهتر به گوش می رسند، حتی اتفاقات هم به شکلی رخ می دهند که انگار قرار است شما را وارد دنیایی دیگر کند.
شاید توهمی زیاد و عجیب مانند آنچه در روانگردان های دیگر وجود دارد در مصرف ماشروم دیده نشود اما، نکته مهم این است که چون این ماده سمی خوراکی است و از طریق خوردن و جذب در معده وارد جریان خون و مغز می شود تا ماه ها و سال ها در بدن باقی می ماند و اثراتش با کمترین اتفاقی بروز می کند.
بعضا بعد از مصرف تا مدت ها حالات هیجانی منفی را تجربه می کند فرد زمانی که از خواب بلند می شود سردرد و تهوع دارد و با کم ترین مسمومیت و یا مصرف ماده مشکوکی کل حالات ازار دهنده برمی گردد و این تجربه واقعا ناخوشایند است چون توان تمرکز و کنترل مغزی را از فرد می گیرد و زندگی عادی را سلب می‌کند.
از دیگر عوارض این ماده سمی می توان به انقباض رگ ها و اختلال در کار کلیه ها، خواب آلودگی وسیع در فرد، آسیب هایی به دستگاه عصبی و سلول های خاکستری مغز، تاثیر مستقیم بر روی حواس بینایی، شنوایی و لامسه اشاره کرد و در پاره ای اوقات هم استفاده افراطی از این قارچ سمی موجب درد شکم، اسهال، تهوع و مرگ از عوارض این ماده است.
دکتر مهدی عابد مدرس بنیاد پیشگری از آسیب های اجتماعی
