هنوز یک اختلال روانی رسمی شناخته شده نیست. محققان معیارهای تشخیصی اعتیاد به اینترنت را تدوین کرده اند، اما در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) گنجانده نشده است. با این حال، اختلال بازی اینترنتی به عنوان شرطی برای مطالعه بیشتر گنجانده شده است و اعتیاد به اینترنت به عنوان یک حوزه تخصصی در حال توسعه است.

حداقل سه نوع فرعی از اعتیاد به اینترنت شناسایی شده است: اعتیاد به بازی های ویدیویی، اعتیاد به سکس اینترنتی یا سکس آنلاین و اعتیاد به قمار آنلاین.

به طور فزاینده ای، اعتیاد به دستگاه های تلفن همراه، تلفن های هوشمند، و اعتیاد به سایت های شبکه های اجتماعی، مانند فیس بوک، در حال بررسی است. ممکن است بین هر یک از این زیرگروه ها همپوشانی هایی وجود داشته باشد. به عنوان مثال، قمار آنلاین شامل بازی های آنلاین است و بازی های آنلاین ممکن است دارای عناصر پورنوگرافی باشند.

ارسال پیامک یا ارسال متن‌های جنسی صریح، بسیاری از مردم را با مشکل مواجه کرده است که برخی از آنها نوجوانانی با زیر سن قانونی بوده اند.

علائم

از آنجایی که اعتیاد به اینترنت به طور رسمی به عنوان یک اختلال اعتیاد آور شناخته نشده است، تشخیص آن ممکن است دشوار باشد. با این حال، چندین متخصص برجسته در زمینه اعتیاد رفتاری به دانش فعلی علائم اعتیاد به اینترنت کمک کرده اند. همه انواع اعتیاد به اینترنت شامل چهار مؤلفه زیر است:

استفاده بیش از حد از اینترنت

علیرغم توافق بر این که استفاده بیش از حد از اینترنت یک علامت کلیدی است، به نظر نمی‌رسد که هیچ‌کس قادر به تعریف دقیق اینکه چقدر زمان، بیش از حد محسوب می‌شود، نیست. در حالی که دستورالعمل‌ها نشان می‌دهند که برای جوانان زیر 18 سال بیش از دو ساعت تماشای صفحه نمایش در روز توصیه نمی شود، هیچ توصیه رسمی برای بزرگسالان وجود ندارد. برخی از نویسندگان این هشدار را “برای استفاده غیر ضروری” اضافه می کنند، اما برای افرادی که به اینترنت اعتیاد دارند، به طور کلی استفاده از رایانه می تواند ضروری به نظر برسد.

در اینجا چند سؤال از ابزارهای ارزیابی اعتیاد به اینترنت وجود دارد که به شما کمک می کند تا میزان زیاد بودن آن را ارزیابی کنید.

هر چند وقت یکبار:

1.  بیشتر از آنچه در نظر داشتید آنلاین می مانید؟
2.  می شنوید که دیگران از اینکه چقدر زمان آنلاین می گذرانید شکایت می کنند؟
3. می گویید یا فکر می کنید، “فقط چند دقیقه دیگر”، زمانیکه آنلاین هستید؟
4. سعی می کنید و نمی توانید زمان آنلاین خود را کاهش دهید؟
5. مدت زمانی که آنلاین هستید را پنهان می کنید؟
6. اگر هر یک از این موقعیت ها به صورت روزانه پیش می آید، ممکن است به اینترنت معتاد شده باشید.

 ترک اعتیاد

اگرچه علائم ترک در ابتدا به عنوان پایه وابستگی فیزیکی به الکل یا مواد شناخته می شد، در حال حاضر در اعتیادهای رفتاری، از جمله اعتیاد به اینترنت نیز، شناخته شده است.

علائم رایج ترک اینترنت عبارتند از: عصبانیت، تنش و افسردگی زمانی که دسترسی به اینترنت وجود نداشته باشد. این علائم ممکن است به عنوان بی حوصلگی، لذت نبردن، بدخلقی، عصبی بودن و تحریک پذیری زمانی که نمی توانید به سمت رایانه بروید دیده شود.

تحمل

تحمل یکی دیگر از نشانه های بارز اعتیاد به الکل و مواد مخدر است و به نظر می رسد برای اعتیاد به اینترنت نیز قابل استفاده باشد. ممکن است احساس نیاز بیشتری کنید و بخواهید زمان بیشتری را در کامپیوتر یا گوشی بگذرانید، بنابراین به تدریج تمام کارهایی که انجام می‌دهید را تحت شعاع قرار می دهد.

پیامدهای منفی

اگر اعتیاد به اینترنت ضرری نداشت، مشکلی وجود نداشت. اما وقتی استفاده بیش از حد از کامپیوتر اعتیاد آور می شود، چیزی شروع به آسیب دیدن می کند.

یکی از تأثیرات منفی اعتیاد به اینترنت این است که ممکن است هیچ گونه روابط شخصی حضوری نداشته باشید، یا روابطی که دارید ممکن است مورد غفلت قرار گیرند یا بر سر استفاده از اینترنت دچار مشکل و مشاجره شوند. امور آنلاین می تواند به سرعت و به راحتی توسعه یابد، گاهی اوقات بدون اینکه فرد حتی باور کند می تواند به شریک زندگی خود خیانت می کند.

ممکن است مشاهده کنید که نمرات و سایر دستاوردهای شما بدلیل توجه زیاد شما به استفاده از اینترنت دچار مشکل و افت شده اند. همچنین ممکن است انرژی کمی (به جز زمان های استفاده از رایانه) داشته باشید.افراد مبتلا به اعتیاد به اینترنت اغلب بدلیل تا دیروقت بیدار ماندن و کم خوابی خسته می شوند. امور مالی شما نیز ممکن است دچار مشکل شود، به خصوص اگر اعتیاد به قمار آنلاین، خرید آنلاین یا سکس سایبری وجود داشته باشد.

اعتیاد به اینترنت در کودکان

اعتیاد به اینترنت به ویژه برای کودکان و نوجوانان نگران کننده است. کودکان دانش و آگاهی لازم برای مدیریت صحیح استفاده از کامپیوتر را ندارند و هیچ ایده ای در مورد آسیب های احتمالی که اینترنت می تواند آنها را در معرض آن قرار دهد، ندارند. اکثر بچه ها به کامپیوتر دسترسی دارند و حمل تلفن همراه برای کودکان و نوجوانان امری عادی شده است.

در حالی که این مسئله ممکن است به والدین اطمینان دهد که می توانند در مواقع اضطراری با فرزندشان تماس دو طرفه داشته باشند، خطرات بسیار واقعی وجود دارد که این دسترسی مداوم به اینترنت می تواند آنها را در معرض قرار دهد. کودکان به طور فزاینده ای به مدت زمان طولانی متصل به اینترنت عادت کرده اند و ارتباط آنها را با دنیای اطراف قطع می کند.

کودکانی که کامپیوتر دارند و دسترسی آنلاین زیادی دارند، هم به عنوان قربانی و هم به عنوان مجرم، در معرض خطر بیشتری برای مشارکت در آزار و اذیت سایبری هستند. کودکانی که درگیر استفاده مشکل‌زا از اینترنت هستند، به احتمال زیاد از تلفن همراه خود برای سکس آنلاین استفاده می‌کنند، به‌ویژه از طریق برنامه‌هایی مانند Tinder به مسائل جنسی دسترسی پیدا می‌کنند که به طور بالقوه می‌توانند خطر اعتیاد جنسی و آسیب‌های جنسی آنلاین را افزایش دهند.

علاوه بر این، بچه‌هایی که به صورت آنلاین بازی می‌کنند، معمولاً برای حمایت از گروهی که با آن بازی می‌کنند یا برای بهتر شدن مهارت‌هایشان، با فشار همسالان برای بازی برای مدت زمان طولانی مواجه می‌شوند. این فقدان مرزها می‌تواند کودکان را در برابر اعتیاد به بازی‌های ویدیویی آسیب‌پذیر کند. به کودکان و نوجوانان توصیه می شود که بیش از دو ساعت در روز از صفحه نمایش استفاده نکنند.

با اعتیاد به اینترنت چه باید کرد؟

اگر علائم اعتیاد به اینترنت را در خود یا فردی که تحت مراقبت شماست تشخیص می دهید، با پزشک خود در مورد کمک گرفتن صحبت کنید. پزشک شما علاوه بر اینکه می‌تواند به کلینیک‌های اعتیاد اینترنتی، روانشناسان و سایر درمانگران ارجاع دهد، می‌تواند برای درمان یک مشکل زمینه‌ای، مانند افسردگی یا اختلال اضطراب اجتماعی، دارو یا درمان تجویز کند.

اعتیاد به اینترنت همچنین می‌تواند با سایر اعتیادهای رفتاری مانند اعتیاد به کار، اعتیاد به تلویزیون و اعتیاد به گوشی‌های هوشمند همپوشانی داشته باشد. اعتیاد به اینترنت می تواند اثرات مخربی بر افراد، خانواده ها و به ویژه کودکان و نوجوانان در حال رشد داشته باشد.

دریافت کمک ممکن است چالش برانگیز باشد اما می تواند تفاوت زیادی در کیفیت زندگی شما ایجاد کند.

منبع سایک نیوز