به گزارش روابط عمومی بنیاد به نقل از خبرگزاری آریا، نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم، با بیان اینکه بی توجهی به رشد آسیب های اجتماعی سبب بحرانی شدن حوزه سلامت اجتماعی می شود نسبت به 28 میلیونی شدن جمعیت زیر خط فقر و زنانه شدن آسیب های اجتماعی هشدار داد.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از خانه ملت، محسن پیرهادی،نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه ، با بیان اینکه رسیدن جمعیت زیرخط فقر کشور به مرز 28 میلیون نفر زنگ خطر برای توجه ویژه به حوزه آسیب های اجتماعی را به صدا در آورده است،گفت: سقوط اقتصادی برخی اقشار جامعه در یک دهه اخیر، رشد حاشیه نشینی، افزایش آمار اعتیاد ،فساد، افزایش مهاجرت به شهرهای بزرگ، زنانه شدن چهره آسیبهای اجتماعی و… از جمله هشدارهایی است که اگر نسبت به ساماندهی و مقابله با آن در برنامه هفتم توسعه جدی نباشیم، بزودی در حوزه سلامت اجتماعی جامعه با بحران روبرو می شویم.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه از دهه 80 تاکنون مهمترین بستر برای سیاستگذاری و برنامهریزی در زمینه کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی در لوای قوانین برنامه توسعه بوده است، ادامه داد: مسئله آسیبهای اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه در قالب مفهوم ارتقای سلامت اجتماعی مورد توجه دولت قرار گرفته و در بندهایی از مواد 80،89و92 نیز به مباحث کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی ورود کرده است.
تنزل توجه به آسیب های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم
به گفته پیرهادی لایحه برنامه هفتم توسعه همچون قانون برنامه ششم توسعه برای آسیبهای اجتماعی اولویتبندی قائل شده اســت اما متاسفانه اولویتهای پیشنهاد شده در لایحه برنامه هفتم توسعه تفاوت چندانی با اولویتهای تعیین شده در برنامه ششم توسعه ندارند .
نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم با تاکید بر اینکه منطق برنامه ریزی توسعه اقتضا میکند برنامههای جدید،کاملتر از برنامههای پیشین باشند، تصریح کرد: برغم این مهم اما احکام مرتبط با آسیبهای اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه درمقایسه با قانون برنامه ششم توسعه، از کیفیت پایینتری برخوردارند و می توان گفت به نوعی در پرداخت و پیگیری دچار تنزل شده اند.
بی توجهی به رشد آسیبهای اجتماعی سبب بحرانی شدن حوزه سلامت اجتماعی می شود
این نماینده مردم در مجلس یازدهم، با تاکید بر اینکه بی توجهی به رشد آسیبهای اجتماعی سبب بحرانی شدن حوزه سلامت اجتماعی می شود، یادآور شد: ضعف نگاه آیندهنگارانه به آسیبهایاجتماعی نوپدید،نگاه حداقلی و معلولمحور به ناهنجاریهای اجتماعی، در نظر نگرفتن ملاحظات منطقهای و آمایش سرزمین درباره آسیبهای اجتماعی و بی توجهی به آسیبهای اجتماعی اولویتداری از قبیل اعتیاد و غیره ازجمله مواردی است که باید توسط مجلس و دولت در لایحه برنامه هفتم توسعه مرتفع شود.
چشم پوشی دولت از زنانه شدن آسیب های اجتماعی
نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه تاکید کرد: از سوی دیگر نیز عدم توجه به مقوله زنانه شدن آسیبهای اجتماعی؛ یکی از مهمترین مسائل در حوزه آسیبهای اجتماعی که در لایحه برنامه هفتم دیده نشده است، روند زنانه شدن آسیبهای اجتماعی در حوزههایی همچون مصرف دخانیات، اعتیاد، مفاسد اجتماعی و …باید به صورت ویژه مورد توجه قرار گیرد که متاسفانه دولت در بستر لایحه نسبت به آن چشم پوشی داشته و مورد توجه قرار نگرفته نداده، این در حالی است که زنان به مراتب آسیب پذیرتر از مردان هستند.
پیرهادی با بیان اینکه اگرچه احکام مذکور در زمینه اولویتگذاری و تعیین راهبرد از شرایط به نسبت خوبی برخوردارند، افزود: همین احکام در زمینه تعیین اقدامهای اجرایی، تعیین دستگاه مجری، شاخصگذاری و ضمانت اجرا که از قضا مؤلفههای بارز برنامههای توسعه هستند، شرایط مطلوبی ندارند. لذا، انتظار میرود در فرایند بررسی لایحه در مجلس کاستیها و نقاط ضعف مزبور با هدف افزایش قابلیت اجرا و نظارتپذیری برنامه در حوزه کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی مورد تدبیر مجلس قرار گیرد.