آیا صحبت در جمع شما را پر از ترس و اضطراب می کند؟ این نکات را برای غلبه بر ترس خود از سخنرانی در جمع امتحان کنید
به گزارش روابط عمومی بنیاد به نقل از سلامت نیوز، گلوسوفوبیا یا ترس از صحبت کردن در جمع، یک فوبیا بسیار رایج است و اعتقاد بر این است که تا 75٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد.
برخی از افراد ممکن است در هنگام صحبت کردن در جمع کمی عصبی شوند، در حالی که برخی دیگر وحشت و ترس کامل را تجربه می کنند. آنها ممکن است سعی کنند به هر قیمتی از موقعیت سخنرانی در جمع اجتناب کنند یا اگر مجبور باشند در جمع صحبت کنند، با لرز و صدای ضعیف وضعیت را تحمل می کنند.
چگونه بر ترس از سخنرانی در جمع غلبه کنیم؟ با پشتکار و آمادگی، شکست دادن گلاسوفوبیا کاملا امکان پذیر است.
جفری آر استراون، دانشیار روانپزشکی و اطفال می‌گوید: «ترس از صحبت در جمع در افراد جوان نسبت به افراد مسن شایع‌تر است و ممکن است در زنان نسبت به مردان شایع‌تر باشد و ما می دانیم که برخی از افراد احتمال نشان دادن اضطراب بیشتری در رابطه با شرایط خاصی دارند که در آن ممکن است ترس از ارزیابی و خجالت زدگی وجود داشته باشد.»
دکتر استراون می گوید که ترس از سخنرانی در جمع اغلب در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی وجود دارد. او توضیح می‌دهد: «با این حال، ذکر این نکته مهم است که همه افرادی که ترس از سخنرانی در جمع دارند، اختلال اضطراب اجتماعی یا اختلال روانپزشکی دیگری ندارند. برای تشخیص یک اختلال روانپزشکی، به طور کلی به اختلال عملکردی واضح نیاز است.»
علائم گلوسوفوبیا
گلوسوفوبیا علائم مختلفی از جمله:
- افزایش فشار خون
- افزایش تعریق
- خشکی دهان
- سفت شدن عضلات بالای کمر
- حالت تهوع و احساس وحشت در هنگام مواجهه با نیاز به صحبت در جمع
- اضطراب شدید از فکر صحبت کردن در جمع
علل گلوسوفوبیا
به نظر می رسد اکثر فوبیاها به طور غیر طبیعی ظاهر می شوند و اغلب از دوران کودکی یا اوایل بزرگسالی شروع می شوند. فوبیا ممکن است به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی، بیولوژیکی و روانی ایجاد شود. افرادی که از سخنرانی در جمع می ترسند ممکن است ترس واقعی از خجالت زدگی یا طرد شدن داشته باشند.
دکتر استراون می گوید که گلوسوفوبیا ممکن است به تجربیات قبلی فرد مربوط باشد. او اذعان می کند: «فردی که تجربه بدی در حین سخنرانی در جمع داشته باشد، ممکن است از تکرار آن تجربه قبلی در هنگام تلاش دوباره برای صحبت کردن بترسد».
یا اگر به فردی گفته شود که در محل با گروهی صحبت کند و هیچ شانسی برای آمادگی قبلی وجود ندارد، ممکن است از سخنرانی در آن جمع بترسد.
گزینه‌های درمانی
گلوسوفوبیا قابل درمان است و به طور کلی، درمان ها و تمرینات مبتنی بر قرار گرفتن در معرض سخنرانی بیشتر مفید هستند.
در مواجهه درمانی، به فرد مهارت های مقابله آموزش داده می شود و به مرور زمان می آموزد که با موقعیتی که باعث ترس می شود، چگونه رفتار کرده و آن را مدیریت کند. درمان شناختی رفتاری (CBT) مفید است زیرا به فرد کمک می کند تا به طور موثر علائم خود را مدیریت کند.
افراد مبتلا به گلوسوفوبیا نیز ممکن است از تکنیک های مدیریت اضطراب و آرامش بهره مند شوند و ترکیبی از چندین درمان ممکن است به آنها توصیه شود.
دکتر استراون می‌گوید: «برای افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی همراه با ترس از سخنرانی در جمع، داروها ممکن است مفید باشند، به‌ویژه زمانی که با روان‌درمانی ترکیب شوند.»
روش هایی ساده برای کنترل گلوسوفوبیا
اگر می خواهید بر ترس خود از سخنرانی در جمع غلبه کنید، خود را زودتر سازماندهی کنید. سعی کنید از محلی که در آن سخنرانی خود را برگزار می کنید بازدید کنید و قبل از آن همه تجهیزات را به دقت بررسی کنید و هر چه می توانید در مورد موضوع خود از قبل یاد بگیرید. در این صورت کمتر احتمال دارد که چیزی نادرست بگویید یا از مسیر خارج شوید. اگر کمی از موضوع سخنرانی منحرف شوید، دانستن موضوع خود به خوبی شانس بهبودی سریع شما را افزایش می دهد.
تمرین کنید؛ فقط یک بار ارائه کامل خود را به یک مخاطب داوطلب توضیح دهید. این کار را چندین بار با دوستان، اعضای خانواده یا هر شخص دیگری که با او احساس راحتی می کنید انجام دهید. بازخورد بخواهید و نظرات همه را به دقت بررسی کنید. حتی ممکن است بخواهید از سخنرانی خود ویدیویی بسازید تا بتوانید آن را ببینید و هر گونه اصلاحاتی که فکر می کنید باعث بهتر شدن آن می شود استفاده کنید.
به جای مخاطبان خود به مطالب توجه کنید. به طور کلی، مخاطب به جای اینکه مطلب چگونه ارائه می شود، بر اطلاعات جدیدی که به آنها گوش می دهد تمرکز می کند. این احتمال وجود دارد که آنها حتی متوجه ترس شما نشوند.
از صداهای سکوت نترسید. وقتی لحظه ای رشته کلام خود را از دست می دهید، ممکن است عصبی شوید و احساس کنید برای همیشه سکوت کرده اید. اما احتمالاً این لحظه چند ثانیه بیشتر طول نمی کشد، بنابراین به سادگی چند نفس آهسته و عمیق بکشید و ادامه دهید. به خود یادآوری کنید که حتی اگر لحظه سکوت بیشتر از یک لحظه باشد، این نیز اشکالی ندارد. مخاطبان شما احتمالاً متوجه شده اند که مکث برنامه ریزی شده بود و آنها با این موضوع مشکلی ندارند.
