معاون فرهنگی اجتماعی فراجا با اشاره به گسترش «خشم آنلاین» در پی افزایش استفاده از فضای مجازی، «ترول‌ها» را مهم‌ترین عامل ایجاد جو متلاطم و تنش‌زا در فضای سایبر دانست.
به گزارش روابط عمومی بنیاد به نقل از ایرنا، سردار سعید منتظر المهدی روز چهارشنبه در یادداشتی نوشت: به موازات افزایش استفاده از فضای مجازی و تکنولوژی ارتباط سریع میان کاربران، رشد فضای سلولی و زندگی آنلاین که از قرن بیستم آغاز شد، مناسبات انسانی نیز تغییر کرد و «تنهایی درون فردی»، همان نتیجه‌ای است که می‌تواند موجبات ایجاد شکاف اجتماعی در بین اقشار مختلف جامعه را فراهم نماید.
وی با یادآوری اینکه در جوامع بدوی و اولیه مهم‌ترین دلیل جمع شدن افراد در کنار یکدیگر، همیاری، همکاری و ارجح بودن منفعت عمومی بر منفعت شخصی بوده است، افزود: اکنون نفع شخصی و فردی بر فایده گروهی رجحان یافته و موجب شده است تا با ایجاد رقابتی شدید در فضای مجازی، شاهد ظهور «خشم نهفته علیه یکدیگر در فضای آنلاین» باشیم.
سخنگوی فراجا تاکید کرد: «خشم آنلاین» همان کلیدواژه‌ای است که ابتدا یکی از تبعات ناخواسته فضای مجازی بود اما امروز تبدیل به سرگرمی و حتی شغل متعفنی برای اوباش مجازی و یا همان «ترول ها» شده است.
منتظرالمهدی یادآور شد: «اوباش مجازی» به افرادی گفته می‌شود که با رفتار مخرب در فضای آنلاین به دنبال جلب نظر کاربران، ایجاد تشنج و بیان مطالب تحریک‌کننده و توهین‌آمیز هستند؛ ترول ها معمولا با ایجاد فضای دوقطبی و فریب دادن کاربران موجب می شوند که افراد حاضر در فضای مجازی به جان هم افتاده و همواره از یکدیگر خشمگین باشند.
وی نمونه ای از فعالیت اوباش مجازی را حضور مستمر در بخش کامنت‌های افراد مشهور و معروف دنیا دانست و توضیح داد: ورزشکاری که در یک مسابقه، ورزشکار دیگری را از میدان به در کرده و یا سلبریتی که در هنگامه جنگ های حق و باطل موجود در دنیا، اظهارنظر داشته و امثال اینها، از حملات ترول ها در امان نیستند، ترول ها، با حضور دائمی در فضای مجازی و ایجاد جو متلاطم و آشوب زده با پُست کردن مطالب تنش زا در موضوعات مختلف اجتماعی، بیش از پیش خشم سایر کاربران فضای مجازی را برمی انگیزند.
معاون فرهنگی و اجتماعی فراجا ادامه داد: از آنجاکه فضای مجازی تمام ویژگی‌های جامعه واقعی و البته گسترش یافته امروزی و شهری را داراست که مهم‌ترین مولفه آن، «گمنامی» است، ترول ها نیز چونان «شرورهایی در سرزمین سیندرلا»، ظهور یافته و بیش از پیش به خشم نهفته مردم نسبت به یکدیگر و جاری شدن این خشم آنلاین به زندگی واقعی مردم، دامن می زنند.
منتظر المهدی تاکید کرد: ایجاد خشونت مجازی، تبعات بروز خشونت در فضای واقعی را ندارد، نه می توان از فعالیت های آنان شکایت کرد و نه محکمه و دادگاهی وجود دارد تا عدالت را در این خصوص برقرار کند، نادیده گرفتن تبعات جرم و جنایت در فضای مجازی، موجب می شود تا ترول ها با خیالی آسوده پشت سیستم ها نشسته و با ایجاد بحث بیشتر و داغ کردن آتش خشم میان اقشار مختلف مردم، آنان را گرگِ جان هم کنند، سپس از پلتفرمی به پلتفرم دیگر رفته، آتش به پا کرده و گمنام به فعالیت های اوباش مآبانه خود ادامه می دهند.
وی ادامه داد: «ترول ها»، همانانی که ابتدا خود را دغدغه مند در حوزه‌ای نشان داده و سپس با کامنت گذاری های متعدد «خشم مجازی» را افزایش می دهند، همان نامادری‌های بدجنس فضای مجازی هستند که پس از مطمئن شدن از درگیری میان کاربران، در سکوت و ماهرانه بحث را ترک کرده و نفرت پراکنی های خود را در جایی دیگر از سر می گیرند.
سخنگوی فراجا با بیان اینکه برخی سکوهای اینترنتی (اپلیکیشن ها) نیز به ازدیاد «خشم آنلاین» کمک می‌کنند، گفت: تا زمانی که الگوریتم های جذب دنبال کننده و عضویت در برنامه‌های متعدد مجازی بر بحث و نظرگذاری استوار است و پست هایی که از این طریق بیشترین تعامل را از مخاطبان می گیرند، بیشتر منتشر شده و به چشم کاربر می آیند، ما را به این نتیجه می رساند که «اَپ ها» به صورت غیررسمی همکار «ترول ها» هستند.
منتظر المهدی تاکید کرد: در چنین شرایطی نباید انتظار داشت که «وندال های مجازی» فعالیت های خود را متوقف کنند؛ کاربرانی که روند زندگیشان در طول روز همواره بر گوشی همراهشان معطوف است، مورد هجوم داده های فراوان قرار می گیرند، بدون اطلاع وارد بحث ها شده و بیشتر حرف می زنند و کمتر فکر می کنند، همان کاربران دوست‌داشتنی ترول‌ها هستند.
به عقیده این کارشناس امور اجتماعی و انتظامی، سرعت بیشتر و تامل کمتر، خشم‌آفرینی و در نهایت «کشتن با کلمات»، نخستین و آخرین خواسته اوباش مجازی است، قاتلانی گمنام که محل کارشان، بخش‌های نظرسنجی و کامنت گذاری سایت ها و برنامه ها است و نفرت پراکنی، شغل کثیف آنان محسوب می‌شود.
معاون فرهنگی و اجتماعی فراجا تصریح کرد: ممکن است در ابتدا، عوارض این خشم آنلاین و انباشته، خاموش به نظر برسد اما با جست‌وجویی کوتاه به صحنه‌های خودکشی که از طریق فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده و مرگ های خودخواسته از سوی افراد مشهور حتی در داخل کشور که ابتدا در فضای مجازی با «کلمات کشته شدند» و سپس در فضای واقعی به زندگی خود پایان دادند و اخبار آن در فضای مجازی منتشر کردند.
