آموختن «بخشیدن یکدیگر» به کودکان تان باعث التیام درد هایشان و حفظ آرامش می شود و مهارت با ارزشی را به آن ها یاد می دهد، والدین باید به فرزند خود بیاموزند که نباید جواب کار بدی را یک کار بد دیگر داد، بلکه باید با مهربانی و بخشش برخورد کنند، فرزندان باید بیاموزند که بخشش می تواند چقدر حس خوبی را هم به خود آن ها و هم به طرف مقابل شان انتقال دهد.
بنیاد پیشگیری از آسیب های اجتماعی می خواهد شما را با راه های آموزش بخشش به کودک خود آشنا کند.
با کودک خود راجب ناراحتی اش صحبت کنید
۱- از کودک آسیب‌دیده بخواهید که رنجش خود را بگوید که چه چیزی باعث ناراحتی او شده و چه اتفاقی اقتاده است و بعد از اینکه با آرامش به حرف هایش گوش کردید باید رفتارهای آسیب زا را برایش بگویید و کامل برایش توضیح دهید که او حق داشته که ناراحت شود و یا به اشتباه ناراحت شده و مورد ناراحت کننده ای وجود نداشته، توجه داشته باشید که کودکان شاید بعضی حرف های شما را متوجه نشوند و معنی آن را ندانند ولی نوع رفتار شما را به خوبی می بینند و بر روی آن ها تأثیر زیادی می گذارد.
برای آرام شدن به خودتان و کودک تان زمان دهید
۲- زمانی را برای به آرامش رسیدن بگذارید، وقتی کودک شما کار بدی انجام می دهد طبیعی است که شما ناراحت یا عصبانی بشوید ولی باید خودتان را کنترل کنید، هم به خودتان و هم به کودکتان چند دقیقه زمان دهید و بعد از اینکه آرام شدید با او صحبت کنید، وقتی ناراحت هستید بخشیدن سخت است ولی به یاد داشته باشید که شما الگو رفتاری کودک خود هستید، پس اگر خودتان با عصبانیت رفتار کنید و او را نبخشید نمی توانید به او بخشش را بیاموزید.
از کودک خود بپرسید: «آیا برای بخشیدن آماده‌ای؟»
وقتی خودتان یا کسی کاری می کند که باعث رنجش کودک تان می شود به آرامی با او صحبت کنید و با عذر خواهی سعی کنید او را آرام کنید، اشتباه نکنید شما با عذر خواهی از کودک خود کوچک نمی شوید بلکه به او یاد می دهید که هر کسی و در هر جایگاهی اگر کار یا رفتار اشتباهی می کند باید اشتباه خود را بپذیرد، عذر خواهی کند و دیگر آن کار اشتباه را انجام ندهد.
بعد آن از او بپرسید که آیا حالا برای بخشش آماده است؟
به کودکتان اطمینان دهید
به کودک تان اطمینان دهید که بخشش به معنای تأیید رفتار فرد مقابل نمی باشد، بلکه به این معنی است که «من می‌خواهم احساس درد و خشمم را نسبت به او عوض کنم، به کودک خود بگویید که فرد مقابل نیز از کار خود پشیمان است و او می تواند با بخشش حس بسیار خوبی را در خودش و فرد مقابل ایجاد کند.
تصمیم گیری را به خود او بسپارید
به او اطمینان دهید که تصمیم با خود اوست و اگر آمادگی اش را ندارد، ایرادی نیست، با او صحبت کنید و اگر خواست به او زمان بدهید و او را تحت فشار نگذارید، ولی طوری صحبت کنید که بعد سپری شدن زمان او ترقیب به بخشید شود، به طور مثال می توانید بگویید «من می‌فهمم که تو هنوز رنجیده و عصبانی هستی و شاید به زمان بیشتری نیاز داشته باشی تا او را (فرد مقابل) ببخشی.»
ناراحتی او را پیگیری کنید
اگر دوره رنجش او طولانی شد، مجدداً از او بپرسید، اما بگذارید کودک تان بداند که این موضوع مربوط به خودش است و باید تصمیم بگیرد.
عینک بخشش را به فرزند خود بدهید
اگر کودک شما آماده است، به او پیشنهاد کنید که عینک بخشش را که به او کمک می کند تا فرد خطا کار را جدا از عمل خطایش ببیند، به چشم بزند. بپرسید، «آیا می‌توانی طوری به برادرت فکر کنی که فراتر از این خطایش باشد؟ آیا می‌توانی نیکی را در او ببینی؟»
این کار باعث پرورش مثبت بینی در کودک شما می شود و همچنین باعث می شود که او فرد مقابلش را ببخشد. مثبت بینی مسئله بسیار مهمی است که می تواند در آینده کودک شما نیز تأثیر زیادی داشته باشد.
از احساس قلبی کودک بعد از بخشش سوال کنید
اکنون از کودک تان بپرسید که بعد از بخشش احساسات قلبی او چه تغیراتی کرده است؟ به طور مثال می توانید بگویید «احساس می‌کنی درونت آرام‌تر شده؟ اکنون در درون خود نسبت به برادرت چه احساسی داری؟» این کار باعث نهادیه شدن احساس آرامس ناشی از بخشش در وجود فرزند شما بشود.
به دنبال کلمات جادویی نباشید
کلمات جادویی برای گفتن وجود ندارد. کودک شما می‌تواند با یک لبخند یا یک پیشنهاد بازی بخشیدن را نشان دهد. بپرسید «آیا چیزی هست که بخواهی بگویی؟ تو مجبور نیستی چیزی بگی.» (آن جمله می‌تواند این باشد: «می‌خواهی برویم بازی کنیم؟»)
بهتری چیزی که می توانید بعد از بخشش به فرزند خود بدهید یک احساس خیلی خوب است، وقتی شما بعد از اینکه کودکتان فرد مقابل را بخشید به او می گویید می خواهی برویم بازی کنیم؟ و یا می خواهی از خوراکی مورد علاقه ات برایت بیاورم؟، احساس خوب بخشش در مغز فرزند شما ثبت می شود.
