درحالی‌که وزیر بهداشت محمدرضا ظفر قندی هشدار می‌دهد اگر مشکلات جمعیتی را در کانون توجه قرار ندهیم ایران در سال‌های آینده به پیرترین کشور جهان تبدیل می‌شود، رئیس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت صابر جباری از توقف کاهش نرخ باروری در ایران خبر می‌دهد.
به گزارش روابط عمومی بنیاد به نقل از خبرگزاری فارس، با این اجاره‌های نجومی خودم و همسرم به‌سختی می‌توانیم خانه اجاره کنیم چه برسد به اینکه بخواهیم فرزند هم بیاوریم! این را پیمان ۳۵ساله که یک سال است همسرش را عقدکرده می‌گوید.
باتوجه‌به کاهش محسوس نرخ رشد جمعیت و افت فرزندآوری در ایران، یکی از کشورهایی خواهیم بود که در آینده‌ای نه‌چندان دور، دچار بحران پیری جمعیت خواهد شد؛ زیرا نرخ باروری در ایران در چهار دهه گذشته از 6.2 فرزند به‌ازای هر زن در 1367 به 1.6 فرزند به ازای هر زن در سال 1400 رسیده است.
جامعه‌شناس غفور شیخی، معتقد است مهم‌ترین راهبردها برای رشد نرخ باروری در ایران، اصلاح زیرساخت‌های اقتصادی، افزایش سطح رفاه اجتماعی و فرهنگ‌سازی در جهت ترغیب خانواده‌ها به فرزندآوری است.
رئیس فرهنگستان علوم پزشکی علیرضا مرندی می‌گوید: وزارت بهداشت باید جوانان را به ازدواج‌کردن ترغیب کند و در شبکه‌های بهداشت این موضوع را به جوانان یادآور شوند.
نرخ رشد جمعیت ایران در دهه 60 حدود 3.9 درصد بود، اما اکنون نرخ رشد جمعیت در کشور تنها 0.7 درصد است. اگر هم این روند ادامه پیدا کند، ایران در دهه 1420 به یکی از پیرترین کشورهای جهان تبدیل خواهد شد .
آخرین گزارشات نشریه لنست درباره بروز بحران جمعیت در جهان نیز نشان می‌دهددرحالی‌که متوسط نرخ رشد جمعیت جهان در 50 سال گذشته، سالیانه 2.2 درصد بوده است، هم اکنون این نرخ به 1.05 درصد در سال کاهش‌یافته است.
به گفته رئیس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت صابر جباری ارتباط‌دادن کاهش فرزندآوری به مسائل معیشتی و اقتصادی،نشانی غلط دادن به مردم است و مسائل فرهنگی بسیار بیشتر از مشکلات اقتصادی در افزایش تمایل به فرزندآوری دخیل است، اما عضو کمیسیون بهداشت مجلس، فاطمه محمد بیگی می‌گوید:«ما نباید جمعیت را به هر قیمتی زیاد کنیم» بلکه باید رفع موانع فرزندآوریی و ارتقای سلامت مادر و کودک وتأمینن سلامت نوزادان را انجام دهیم.
کارشناسان معتقد هستند علاوه بر اینکه باید مشکلات و موانع ازدواج‌کردن جوانان و فرزندآوریی را مرتفع کنیم اما فرهنگ سازی در خصوص فرزندآوری نیز امر مهمی است که باید به آن توجه ویژه شود.
