امروزه خیلی از مادران از کودکان خود عصبانی هستند و گمان می کنند که کودک آنها بیش فعال است، اول از همه باید با علائم کودک بیش فعال آشنا شوید و ببینید آیا کودک شما نیز این علائم را دارد یا نه؟ و اطلاعات مورد نیاز در مورد بیش فعالی را کسب نمایید که ما در این مقاله اطلاعات مفیدی  را برای شما آماده کرده ایم که بعد از مطالعه این مطلب در صورت نیاز در مورد بیش فعالی کودک خود می توانید با متخصص صحبت کنید.

بیش فعالی که به اختصار ADHD خوانده می شود نوعی اختلال شایع در بین کودکان است که حدود 8 تا 10 درصد کودکان به آن دچار هستند، این بیماری در پسران شایعتر از دختران است که هنوز دلیل اصلی آن مشخص نشده است.

ویژگی های اولیه بیش فعالی از سال های اولیه رشد یعنی قبل از ورود به مدرسه شروع می شود و والدین می توانند با توجه به کارها و رفتارهای فرزندشان و مشاوره با متخصص متوجه بشوند که آیا کودکشان دچار بیش فعالی هست یا خیر.

تشخیص بیش فعالی (ADHD)

تشخیص بیش فعالی با یک آزمون خاص امکانپذیر نیست بلکه مجموعه ای از این علائم باید (حداقل در مدت شش ماه) مورد بررسی قرار گیرد، کودکان دچار ADHD این موارد را معمولا قبل از هفت سالگی نشان می دهند، همچنین کودکی که دارای این نشانه هاست با رفتارهایش اطرافیان خود را در محیط های مختلفی مانند مدرسه یا خانه دچار مشکل می کند و حتی با گروه دوستان و همسالان خود نیز نمی تواند به راحتی کنار بیایدو ارطبات برقرار کند.

در مقابل این دسته از پدر و مادرها که بیش فعالی کودک خود را قبول کرده اند، والدینی هستند که نمی خواهند مشکل کودک خود را بپذیرند و معمولا با بهانه آوردن از هشدارهای معلمان و سایر اطرافیان طفره می روند، این افراد از درمان این اختلال واهمه دارند و گمان می کنند داروهایی که توسط پزشک برای ADHD تجویز می شود برای فرزندشان عوارضی را به دنبال دارد.

این در حالی است که اگر این کودکان در زمان مناسب درمان نشوند نمی توانند در امور آموزشی و فعالیت های اجتماعی خود موفق عمل کنند و ممکن است برای خود و اطرافیانشان ناخواسته مشکلاتی را ایجاد کنند که ما در پیش آموز در دوره آشنایی با بیش فعالی کودک به بسیاری از این موارد پاسخ می دهیم.

دلایل بیش فعالی

علت به وجود آمدن بیش فعالی یا همان ADHD احتمالا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که به احتمال زیاد این کودکان در بخش های مربوط به توجه و تمرکز در مغز دچار نقص جزئی هستند، از عواملی که می توانند در بروز این اختلال موثر باشند سیگار کشیدن و یا مصرف الکل در دوران بارداری توسط مادر است.

حتی تنفس دود سیگار توسط مادر باردار منجر به  اختلال در رفتار کودک می شود، استرس مادر هم با این موضوع مرتبط است و تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده بیانگر این موضوع است که این اختلال معمولا در خویشاوندان نزدیک این افراد هم وجود دارد.

مسمومیت ناشی از سرب حاصل از دود اتومبیل و آلودگی هوا، غذاهای محتوی مواد افزودنی مثل شیرین کننده های مصنوعی و یا رنگ دهنده های خوراکی، مواد جلوگیری کننده از فاسد شدن غذا که در بعضی از غذاهای آماده وجود دارد نیز در ایجاد اختلال بیش فعالی نقش زیادی دارند.

در صورت بی توجهی به کودکان بیش فعال و معالجه نشدن آن ها احتمال اینکه این افراد در آینده به افسردگی مبتلا شوند و یا در نوجوانی رفتارهای ضد اجتماعی و گاه بزهکارانه داشته باشند زیاد است، بنابراین به والدین توصیه می شود که حتما در دوران کودکی برای معالجه فرزند خود اقدام کنند.

چرا که این بیماری دردوران مدرسه بیشتر مشکل آفرین می شود زیرا کودک تمرکز کافی برای گوش دادن به درس را ندارد و مدام برای بیرون رفتن از کلاس اجازه می خواهد، این بچه ها نمی توانند آرام روی صندلی بنشینند، معمولا پرحرف هستند و مدام سر کلاس با دوستان خود حرف می زنند و این موضوع باعث می شود از لحاظ تحصیلی با مشکل مواجه شوند.

والدین باید به رفتار کودکان خود دقت زیادی داشته باشند و تنها در صورتی که مجموعه ای از این نشانه ها را در مدت طولانی مشاهده کردند با یک متخصص صحبت کنند در غیر اینصورت نمی توان به هر کودک پرتحرک برچسب بیش فعالی زد.

درمان بیش فعالی

درمان سریع برای ADHD وجود ندارد، اما علائم آن قابل شناسایی و کنترل می باشد، بهتر است والدین برای کمک کردن به خود و کودکشان در مورد این اختلال اطلاعات بیشتری کسب کنند، همچنین برنامه تربیتی ویژه ای را متناسب با نیازهای فرزند خود طرح ریزی کنند زیرا درست است که کنار آمدن با کودکان بیش فعال کار ساده ای نیست اما والدین باید بدانند که این افراد ذاتا بد نیستند اما بدون مصرف دارو و رفتار درمانی نمی توانند رفتار خود را کنترل کنند و یا تغییر دهند.

در این مورد خانواده، معلم و مدرسه باید با یکدیگر همکاری لازم را داشته باشند و والدین باید از تنبیه بدنی کودک خود اکیدا خودداری کنند و با او محبت آمیز رفتار کنند، دارودرمانی نیز نقش بسیار مهمی دارد که  در صورت تجویز پزشک باید در موارد مورد نیاز مصرف شود.

مطالعات نشان داده است رژیم های غذایی هم می تواند برای کمک به این افراد موثر باشد، آن ها باید از زیاده روی در مصرف شکر و غذاهای حاوی آن مانند کیک، شیرینی، شکلات، بیسکویت و نوشابه های شیرین که تحریک کننده هستند خودداری کنند.