افزایش تعصف بار آمار طلاق مخصوصا در سه سال گذشته باعث شده تا نهادها و سازمان های دولتی به فکر چاره افتاده و با سیاست گذاریهای مختلف قصد پیشگیری از این آسیب را دارند.
طلاق به عنوان بستر آسیب ساز علاوه بر لطمه عاطفی به زن و مرد و ایجاد زیان احساسی به خانواده ها موجب بروز پدیده بیوگی و در صورت وجود فرزندان علتی برای افزایش فرزندان تک سر پرست می شود.

افزایش طلاق در مرز هشدار

از سوی دیگر افزایش آمار زنان سرپرست خانوار و رسیدن آن به مرز 2 میلیون و 500 هزار نفر به شکلی که سالیانه 60 هزار نفر به تعداد آن افزوده می شود آسیبی دیگر در جامعه ایجاد می کند. با نگاهی به آمار ازدواج و طلاق تا پایان آماه سال جاری به یک واقعیت تلخ پی می بریم که کاهش آمار ازدواج و افزایش طلاق به مرز هشدار در جامعه رسیده است.

آمار طلاق

تعداد ازدواج 495671 و تعداد طلاق 103302 است.به طور متوسط در مقابل هر 6 ازدواج در کشور یک طلاق و در تهران هر 4 ازدواج یک طلاق روی داده است که این فرایند آماری باعث می شود که خانواده ها به اندیشه فرو رفته و در قبال سونامی آسیب ساز تمهیداتی فراهم کنند.

در این میان، وجود 12 میلیون مجرد که در مرز ازدواج بوده و به علت های مختلف از قبیل بیکاری، گرانی مسکن، تورم و تشریفات زائد مثل مهریه و شیر بها و جهیزیه غیرمتعارف جوانان در مقابل پدیده ازدواج دست نگهدارند. البته ضعف مهارت مسئولیت پذیری و علاقه به آزادی های دوران تجرد را به عنوان دلایل اصلی رفتاری باید به عوامل فوق اضافه شود.

سایت های همسر یابی غیر مجاز

در این میان ایجاد حدود 300 سایت غیرمجاز ازدواج و بعضی از موسساتی که بدون نظارت نهاد های متولی به جای توسعه و افزایش ازدواج به فکر جیب خود بوده و فقط در اندیشه ایجاد رابطه بین پسران و دختران هستند جای تامل دارد.
سایت ها و موسسات یاد شده به دور از معیارهای نظارتی و کنترلی روزانه افزایش یافته و وزارت ورزش و جوانان اخیرا به فکر ایجاد یک سایت همسریابی افتاده که باید منتظر ماند و نتایج فعالیت آن را دید. بحث ما در مورد طلاق باید باعث شود نهاد ها و سازمان های مربوطه با سیاست گذاری های متمرکز در این زمینه حرکتی موثر انجام دهند.

در این میان تنها سازمان بهزیستی با طرح کاهش از طلاق در حال اجرای برنامه ای است که در مورد حمایت دولت و مردم قرار گیرد گام موثری در این زمینه خواهد بود نتایج مثبت این طرح در استان یزد مایع دلخوشی و دلگرمی کارشناسان شده و امید است این حرکت به سرتاسر کشورگسترش یابد.

کاهش طلاق باید با نظارت به 4 مرحله اجرا شود

پیش از ادواج: همسرگزینی مناسب و آموزش مهارت های ایجاد تفاهم و از نظر رفتاری و جنسی می تواند سرآغاز مناسبی برای پیشگیری از ازدواج های نامناسب شود.
مرحله ازدواج و بعد از آن: حمایت های مالی و نظارت بر تعمیق رفتار زناشویی بعد از ازدواج، همچنین آموزش فرزند آوری می تواند موجب تحکیم پایه های زناشویی شود.
مرحله انجام طلاق: برای کاهش عوارض و آسیب های طلاق و رسانیدن آن به حداقل در این مرحله آموزش مهارت های حرفه ای، ارائه مشاوره برای جلوگیری از افسردگی زنان و مردان می تواند قدم موثری باشد. در این مرحله با حضور مشاوران مجرب می توان از وقوع فاجعه طلاق با ارائه مشاوره و آموزش مهارت حل مسئله جلوگیری کرد و زن و شوهر را به زندگی و ادامه آن مرجوع کرد.
در این مرحله است که نقش ارزنده مشاوران آشکار می شود و اگر دادگاه های خانواده بدون تایید و تصذیق طلاق حکم آن را صار نکنند می توان به کاهش آمار طلاق امیدوار بود زیرا در این مرحله افزایش تضاد ها و اختلالات اصلی ترین عامل محرک برای اجرای طلاق است.
مرحله بعد از طلاق: بسیاری از آسیب ها در این مرحله اتفاق می افتد .رسیدن سن بیوگی به 17 سال از یک طرف و وجود فرزندان طلاق از طرف دیگر تهیدیدی مستقیم برای تولید آسیب های جدید و افزایش آمار آن ها می شود.
حمایت از زنان بیوه فاقد شغل و درآمد می تواند از ازدواج های نا مناسب واجباری جلوگیری کرده و موجب تصمیم گیری بهتر زنان شود. مردان هم با ارائه مشاوره توسط مشاوران برای زندگی بعدی و جلوگیری از اشتباهات گذسته می توانند از بار عوارض احساسی به چشم گیری کاهش دهند.

ملاحظه می کنید که مراحل یاد شده و سیاست گذاری برای هریک از آن ها می تواند از یک فاجعه عاطفی و اخلاقی در جامعه جلوگیری کرده و اجازه ندهد که آمار طلاق از مرز حاضر عبور کند. در اینجا لازم می دانم از مدیران و کارشناسان بهزیستی برای اجرای این طرح تشکر کرده و درخواست کنم بطور جدی این طرح را برای سراسر کشور کاربردی کنند.

سخن پایانی

دولت باید در مسیر تدبیر و امید با حمایت از طرح های مشاوره و بهره گیری از تجارب و تخصص روان شناسان و مشاوران و آسیب شناسان از نگاه نرم افزاری اجازه ندهند این سونامی کیان خانواده را مورد تهدید قرار دهد. در صورت غفلت از این آسیب بزرگ باید در آینده نه چندان دور با تاسف شاهد گسترش پدیده بیوه های جوان و افزایش روابط فرا زناشویی و زندگی های غیرمتعارف باشیم.