به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، حجتالاسلام و المسلمین رسول ساکی؛ دبیر مجمع فعالین جمعیت در نشست تشریح جزئیات برگزاری همایش “مادران قاسمپرور” در تسنیم اظهار کرد: یکی از نکات اصلی مسئله “جمعیت” که میتوانیم درخصوص آن با مردم تفاهم کنیم، جایگاه مادری است. جایگاه مادر از طرف ساختارهای غربی و سرمایهداری مورد هجمه واقع شده به گونهای که نگاه ساختارهای موجود به زن، نگاه به یک نیروی کار است و حتی بهعنوان نیروی کار ارزانقیمت به او نگاه میشود.
وی افزود: این نگاه از زمانی کلید خورد که جهان از تولید کارگاهی به سوی تولید صنعتی و انبوه حرکت کرد و نیاز به نیروی ارزان پیدا کرد و بنابراین روندی طی شد تا جایگاه مادری دچار آسیب شود و زنان برای انجام امور مختلف به کار گرفته شوند.
وی ادامه داد: در کشور ما کمتر این اتفاق افتاده اما نمیتوان گفت که آسیبهای ناشی از فعالیت زنان در پی صنعتی شدن جامعه کم بوده است؛ به طوری که الان متاسفانه برخی از کودکان در مدرسه خجالت میکشند که بگویند مادرشان خانهدار است و شغلی بیرون از خانه ندارد.
ساکی گفت: مقام معظم رهبری فرمودهاند خانواده دو رکن دارد و رکن اصلی آن مادر است؛ ما مثال عینی این گزاره را در جامعه مشاهده میکنیم؛ برای مثال در بسیاری از خانوادهها میبینیم وقتی مادر یک خانواده فوت میکند پراکندگی در آن خانواده نمود پیدا میکند.
دبیر مجمع فعالین جمعیت با بیان اینکه امروزه برخی میگویند که سلول اولیه جامعه شهروندان هستند؛ تصریح کرد: نگاه اسلام این است که سلول اولیه جامعه، خانواده است یعنی یک فرد یا پدر یا مادر و یا فرزند یک خانواده است و در این دیدگاه، خانواده تکنفره وجود ندارد و افراد در چارچوب خانواده زندگی میکنند بنابراین اگر خانواده را سلول اولیه جامعه و رکن اصلی آن را زن در نظر بگیریم باید نگاه ویژهای به جایگاه مادری داشته باشیم.
وی ادامه داد: برخی زن را بریدهای از جامعه و برخی دیگر نیز زن را صرفاً در جامعه تعریف میکنند؛ ما باید به سوی الگوی سومی حرکت کنیم و در این الگو، علاوه بر اینکه نقشآفرینی زنان در جامعه حفظ میشود؛ زنان باید بتوانند نقش مادری را نیز در خانواده به طور مطلوبی ایفا کنند.
دبیر مجمع فعالین جمعیت بیان کرد: با بررسیهایی که انجام دادهایم مشخص شده که در جامعه ما چنین امکانی وجود ندارد که یک زن علاوه بر نقشآفرینی در جامعه بتواند جایگاه مادری خود را نیز به طور مطلوب و کامل حفظ کند یعنی یک زن برای ایفای نقش مادری باید نقشآفرینی خود در شغل و جامعه را کمتر کند یا از نقش مادری خود بکاهد تا بتواند در جامعه نقشآفرینی کند؛ در واقع نظام ساختار اجتماعی ما، دوستدار خانواده، مادر و فرزند نیست و این ساختارها باید به گونهای اصلاح شود که یک مادر بتواند در کلانشهرها به گونهای زندگی کند تا بتواند در صورت نیاز به اشتغال، در کنار داشتن شغل، نقش مادری خود را هم به خوبی ایفا کند و جسم و روحش نیز در این فعالیت همزمان، دچار آسیب نشود.