مردانگی به‌­عنوان قالبی ارزشی، هنجاری و رفتاری به درجات زیادی برآمده از روابط گفتمانی است. بسط شبکه­‌های اجتماعی مجازی در دهه اخیر زمینه تکثر و صف‌­آرایی گفتمان­‌های رقیبی از مردانگی را مهیا ساخته است. با اتکا به روش قوم‌­نگاری مجازی و تحلیل نشانه‌­شناختی و مضمونی به دنبال شناسایی سنخ­‌های مردانگی در فضای مجازی، گفتمان­‌های حاکم بر آن­ها و روابط میان آن­ها هستیم. سنخ­‌های اصلی استخراج­‌شده شامل مردانگی هژمونیک، هم­دست، فرودست و حاشیه­‌ای و خرده‌­سنخ‌­های آن­ها هستند. صورت بدیل مردانگی فعالِ ضدِ­تبعیض با آرمان برابری دو جنس و صورت بریکولاژگونه (هم­پیوندی) مردانگی هژمونیک جدید نیز شناخته شد که به دنبال ترکیب عناصر مردانگی هژمونیک سنتی با عناصر جدیدتر برای تداوم بخشیدن به تفوق مردانه است. سنخ­‌ها جهان‌شمول و برخی نیز بومی بودند. مردان ایرانی در زمینه پیچیده فرهنگی-تاریخی و نیز ساختارهای اقتصادی و سیاسی موجود دست به ترکیب عناصر هویتی خویش می­زنند.

بنابراین سلسله ­مراتب میان انواع مردانگی، کنشگری­‌های آن­ها در مواجهه با یکدیگر و سایر صورت­‌ها و نیز در مواجهه با ساختارهای کلان، بصورت قدرت/ مقاومت و تاکتیک/ استراتژی، و نیز برخی مکانیسم­‌های آن­ها پیچیدگی­‌های بیشتری یافته و صورت ایرانی پیدا کرده­‌اند.

نویسندگان : محمد سعید ذکایی – سیمین ویسی

منبع : مجله جامعه شناسی ایران

لینک دانلود مقاله