تحقیقات اخیر نشان داده است که ویروس‌ها می‌توانند در از بین رفتن سلول‌های بتای لوزالمعده که باعث ایجاد دیابت نوع ۱ می‌شود، نقش داشته باشند.

به گزارش روابط عمومی بنیاد به نقل از سلامت نیوز، اکنون، یک کارآزمایی جدید نشان می‌دهد که داروهای ضد ویروسی، زمانی که بلافاصله پس از تشخیص دیابت نوع ۱ به کودک داده می‌شود، ممکن است به حفظ سلول‌های بتای حیاتی کمک کند.

محققان گفتند که داروهای ضد ویروسی می‌توانند به تنهایی یا به عنوان بخشی از رژیم‌های درمانی ترکیبی برای نجات سلول‌های بتا تولید کننده انسولین در تشخیص دیابت نوع ۱ استفاده شوند.

سلول‌های بتا در پانکراس انسولین تولید می‌کنند. اما در برخی موارد، یک پاسخ خودایمنی فراری باعث می‌شود که بدن به سلول‌های بتا خود حمله کند و ظرفیت تولید انسولین در کودک را از بین ببرد و دیابت نوع ۱ را تحریک کند.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ (که حدود ۵ درصد از کل موارد دیابت را شامل می‌شود) برای حفظ سطح قند خون سالم در بقیه عمر خود به تزریق انسولین متکی هستند.

محققان در مطالعه جدید سال‌هاست که در حال بررسی علل ریشه‌ای خودایمنی در پشت تخریب سلول‌های بتا بوده‌اند و دریافتند که عفونت‌های درجه پایین با میکروب‌های معمولی به نام اِنتروویروس‌ها اغلب در سلول‌های پانکراس افرادی که به تازگی مبتلا به دیبات نوع۱ تشخیص داده شده‌اند رخ می‌دهد.

محققان به بررسی این موضوع پرداختند که اگر به این افراد داروهای ضد ویروسی نظیر پلکوناریل و ریباویرین داده شود تا پانکراس از شر این عفونت‌ها خلاص شود، چه تأثیری خواهد داشت.

کارآزمایی جدید، به رهبری دکتر «ایدا ماریا ماینارک» از بیمارستان دانشگاه اسلو در نروژ، به دنبال پاسخ به این سوال بود.

این تیم ۹۶ کودک ۶ تا ۱۵ ساله را که همگی به دیابت نوع ۱ مبتلا بودند، طی سه هفته قبل از ثبت نام در مطالعه مورد بررسی قرار دادند. کودکان به طور تصادفی انتخاب شدند تا دو داروی ضد ویروسی یا دارونما را به مدت شش ماه دریافت کنند.

گروه تحقیق سطوح خونی آنچه به عنوان پپتید C در خون شناخته می‌شود را ردیابی کردند. پپتیدهای C، تولید انسولین در لوزالمعده را نشان می‌دهد.

بنابراین، هرچه سطح پپتید C کودک در آزمایش‌ها بالاتر باشد، پانکراس آنها بهتر انسولین تولید می‌کند.

پس از یک سال پیگیری، محققان دریافتند که سطح پپتید C در کودکانی که درمان ضد ویروسی دریافت کردند در مقایسه با کودکانی که این درمان را دریافت نکردند، به طور قابل‌توجهی بالاتر بود. این نشان می‌دهد که این درمان به محافظت از سلول‌های بتای پانکراس کودک در برابر تخریب کمک کرده است.

محققان دریافتند در حالی که سطح پپتید C در کودکانی که دارونما دریافت کرده‌اند ۲۴ درصد کاهش یافته بود، اما در افرادی که داروهای ضد ویروسی دریافت کرده‌اند تنها ۱۱ درصد کاهش یافته بود.

محققان به این نتیجه رسیدند که مطالعات بیشتر باید در مراحل اولیه بیماری انجام شود تا ارزیابی شود که آیا درمان ضد ویروسی می‌تواند پیشرفت آسیب سلول‌های بتا را که منجر به دیابت نوع ۱ بالینی می‌شود، به تأخیر بیندازد.