بنیاد پیشگیری از آسیب های اجتماعی

اختلال اضطراب اجتماعی ، نوعی اختلال روان شناختی می باشد که فرد در آن ترس بسیار شدیدی از قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی دارد. در اختلال اضطراب اجتماعی زمانی که فرد در مکان های شلوغ و پر جمعیت قرار گرفته، و یا در شرایطی با شد که مجبور به سخنرانی برای جمعی از افراد باشه، و به هر نحوی که که ملزم به ارتباط و قرار گرفتن در کنار در تعداد زیادی از افراد باشد ، اضطراب بسیار زیادی را تحمل میکند.

بطور کلی شخص دارای اختلال اضطراب اجتماعی از قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی ،اجتناب میکند . میتوان گفت که که افرادی که دارای این اختلال هستند ، افرادی درون گرا هستند، زیرا، نه تنها علاقه ندارند که در جمع دیگران باشند، بلکه بودن در موقعیت های اجتماعی برای آنان اضطراب آور نیز هست.

افراد دارای اضطراب اجتماعی ،از نگاه و قضاوت های مردم درباره ی خودشان هراس دارند. و مدام فکر میکنند که دیگران آنها را مسخره میکنند ، و یا اگر در هنگام سخنرانی تپق بزنند، دیگران به آنها می خندند، و یا به خاطر رفتار خود شرم زده می شوند.

ممکن است ترس آنها آنقدر شدید و مزمن باشد که درمقابل نگاه دیگران احساس شرمساری و حقارت کنند ، و کار و درس آنها را مختل کند. با این که بسیاری از افراد مبتلا  به اختلال اضطراب اجتماعی میدانند که ترسشان بیش از اندازه بوده  و غیر منطقی است،اما  نمی توانند بر آن غلبه کنند.