کسب و کار اجتماعی
تعریف کسب‌وکار اجتماعی
کسب‌وکار اجتماعی نوعی مدل اقتصادی و کارآفرینی است که هدف اصلی آن حل یک مسئله اجتماعی یا محیط‌زیستی است، نه صرفاً کسب سود. این نوع کسب‌وکار مانند شرکت‌های تجاری فعالیت می‌کند، اما اولویت آن، خلق ارزش اجتماعی است.
یعنی سود به‌دست‌آمده در خدمت بهبود شرایط جامعه یا محیط قرار می‌گیرد، نه صرفاً برای افزایش سرمایه مالک یا سهام‌داران.
ویژگی‌های کسب‌وکار اجتماعی
تمرکز بر یک مسئله اجتماعی واقعی (مثلاً فقر، بیکاری، آموزش، بهداشت، محیط‌زیست)
پایداری مالی: برخلاف خیریه‌ها، این کسب‌وکارها باید از نظر اقتصادی خودکفا باشند.
عدم توزیع سود میان سهام‌داران: سود دوباره در خود کسب‌وکار سرمایه‌گذاری می‌شود.
نوآوری در حل مشکلات اجتماعی
فعالیت کسب‌وکار اجتماعی
مثال‌هایی از حوزه‌های فعالیت کسب‌وکار اجتماعی
توانمندسازی زنان در مناطق محروم
ایجاد شغل برای معلولان یا افراد درگیر اعتیاد
بازیافت زباله و حفظ محیط زیست
تولید محصولات ارگانیک توسط کشاورزان بومی
آموزش کودکان بازمانده از تحصیل
مزایای کسب‌وکار اجتماعی
ترکیب معنا و درآمد
ایجاد تغییر مثبت و پایدار
جلب اعتماد عمومی
پایداری بلندمدت نسبت به کمک‌های خیریه
ایجاد حس تعلق و مسئولیت در کارکنان و مشتریان
چالش‌ها
دشواری در جذب سرمایه‌گذار (چون سوددهی مالی پایین‌تر از شرکت‌های تجاری است)
محدودیت منابع اولیه
نبود حمایت قانونی یا مالی کافی در برخی کشورها
درک نادرست از ماهیت آن توسط مردم یا مسئولان
کسب‌وکار اجتماعی
یکی از مهمترین معضلاتی که می تواند زمینه ساز بروز انواع و اقسام آسیب های اجتماعی در سطح جامعه باشد، فقدان شغل و یا شغل پایدار است بر همین اساس بنیاد بر اساس رسالتی که برای خویش در حوزه پیشگیری از اسیب های اجتماعی قائل است با فراخوان جلب مشارکت اثر گذار «شهروندان شرکتی» یا همان بنگاه ها و شرکت های مسئولیت پذیر اقتصادی به دنبال ایجاد بستری مناسب می باشد. که ضمن کاهش و حل مسأله اجتماعی که کسب و کار اجتماعی بر آن متمرکز خواهد شد با توانمند سازی اقتصاد اقشار کم برخوردار نیز از تبدیل آنان به اقشار آسیب دیده اجتماعی پیشگیری شود.