این ۲ قشر عزیز و اثر گذار از بانیان و بنیانگذاران اصیل و اولیه نظام تعلیم و تربیت اند که چون ۲ بال یک پرنده نوباوگان و نوجوانان جامعه را به آسمان عزت و آزادگی ارتقا داده و قادرند که با یک نفی و نهی عاشقانه، جوانان و آینده سازان ما را از آسیب های سخت حال و آینده نجات دهند.
به گزارش روابط عمومی بنیاد به نقل از ایرنا، ارسطو معتقد است که مادر با رنج مضاعف به کودک خود زندگی می‌بخشد و معلم با مرارت زیاد هنر چگونه زندگی کردن را به او می آموزد، مادران با گهواره جان و روشنی روان، گُل فرزندان را در گلستان زندگی می‌کارند اما معلمان با حفظ گذشته، درک حال و تثبیت آینده این گل نوشکفته را در عرصه عالم بارور می‌کند.
گرچه حیات کودک مدیون شیره جان و درد دوران مادر است لکن زجر فهمیدن و فهماندن و مفهوم شدن آن بر روح معلم حک می‌شود و بر سیمای آن متجلی می‌گردد.
بی جهت نیست که گالیله اندیشمند و اختر شناس ایتالیایی معلم را کلید گنج خوبی ها توصیف و حضرت امام علی(ع) نیز می‌فرمایند: به احترام پدر و مادر و معلمت از جای خود برخیز حتی اگر فرمانروای جهان باشید.
همه انسانهای کره زمین فرزندان روزگارند که مربی و مرشد آنان مادران و معلمانند و رشد و نماد و نمود آنان مرهون مرارت‌های این ۲ اسطوره استوار است.
تربیت زینت گران‌بهایی است که قدر و قیمت بشریت را تعیین و آرامش و امنیت عالم را هم تضمین می‌کند.
اگر شیر پاک مادران و جد جمیل معلمان در کیمیای وجود فرزندان جامعه تجلی پیدا کند، عظمت و آینده انسانیت دست خوش هیچ تعدی و تجاوزی نمی‌شود، زیرا دیوار بلند تربیت که صانع آن مادران و معلمان و اندیشمندان جامعه می‌باشند سدی مستحکم و سنگری نفوذ ناپذیر است که هیچ تجاوزکاری قادر به بالا رفتن از آن نیست.
همه تاریخ خواندگان به یاد دارند که دیوار طویل و ثقیل چین باستان با آن هیبت و هیمنه، یارای دفع حملات فکری بیگانگان نبود و با کوچکترین هجمه غیرعامل فروریخت و اثبات کرد که محصول تربیت درست یک مربی و رنج صادقانه یک مادر مهربان مقاوم‌تر از ساخت یک بلند مرتبه بتونی و امیدآور تر از چند قصر قوی و انبوهی از ساکنان ضعیف است.
تلاش مهاجمان تیز هوش برای بی اعتبار کردن اساتید و الگوهای ارزش آفرین جوامع، تحقیر معلمان متعهد، تهی کردن تذکره مقدس مادران و تخدیر بنیان با برکت خانواده سخت ترین جنگ و سوزناکترین جدال برای ویرانی تمدن ایرانی و نابودی عقیده و ایمان اسلامی است.
دشمنان ما بهتر می‌دانند که قصور در پرورش فرهنگ تعلیم و تربیت غالب و عدول از نظام متعالی خانواده بدون هیچ هزینه ای، هیمنه ملی و زیرساخت های معنوی و ماندگار جامعه پر جلالت ایران عزیز را به باد فنا می‌دهد.
آنان به این نکته ناب کلید پی برده اند که اگر حرمت مادر شکسته شد، هیبت معلم برباد رفت، قدرت نفوذ کلام دانشمندان متخصص ضایع گردید و قداست عالمان متعهد آسیب دید، عقبه عقلی و سازه های اجتماعی بلاد نیز فرو می ریزد و گرد باد تردید و طوفان تشکیک ارکان کشور را تسخیر و باران بد بختی و بلایای نابسامانی باریدن گرفته و سیل سهل انگاری و باد بی تفاوتی همه را با خود می‌برد و در اقیانوس عدم غرق می‌کند.
همه باید متوجه و هوشیار باشیم و در مقابل ایران و ایمان و استقلال و عظمت خود بی تفاوت نباشیم و با جهاد تبیین و تشریح واقعیات مو جود، سبک زندگی ایرانی اسلامی را پاس بداریم.
در سیاه بازار امروز کلماتِ آرام و متلون بیشتر از گلوله های آتشین قلب حقیقت را نشانه می‌گیرند و ارزش‌های متعالی را محو و منسوخ می‌کنند.
تعهد اخلاقی و الزام انسانی حکم می‌کند که در عین هوشمندی و نقادی مواظب ترفند طاغیان و دسیسه دشمنان ایران بزرگ نیز باشیم.
حرمت بزرگان را حفظ و هیبت حاکمان خادم را نشکنیم.
مهر معلمان و محبت مادران خود را پاس بداریم زیرا به فرموده مرحوم امیر کبیر(ره) اقتدار هیچ جامعه ای فراتر از اندیشه و عزت معلمان و مربیانش نیست و بالاتر نخواهد رفت.
بی تقوایی و انسان ستیزی حاکمان حرمت شکن عالم امروز حقیقت انکار ناپذیر عصر کنونی است که برهمه اندیشه‌های پاک مبرهن است و ما را با فاجعه فرهنگ بی رحمی مواجه نموده که صدای سوزانش در سیمای سحرانگیز فضای مجازی جامعه پیداست.
هجمه نامتقارنی که همه الگوهای انسان ساز جامعه را چون مادران مهربان و معلمان با ایمان که شمع شخصیت فرزندان ما و تاج گوهرین بر سر بشریتند، بی مقدار جلوه می‌دهند.
مهاجمان جبهه فرهنگی، معلمان دلسوز و وفادار و آیین درست زندگی و مرزبانان آزادی و انسانیت را هدف هجمه قرار داده اند.
پنجه آهنین جهان سلطه بسوی زمین زرخیز ماست و طبیعت ناز و روح نازک و فرهنگ فخیم و ذائقه زیبای ایرانیان را می آزارد و در پی مرگ باغبان و سرقت گل‌های باغ وطن است.
القصه؛ تربیت باغی سرشار از میوه خوش طعم انسانیت است که آغاز زیبای آن مادر و پایان قشنگش نیز معلم است بکوشیم تا دشمن با قداست شکنی مادران عزیز و ارزش زدایی معلمان شریف بوستان مارا تهی و با غمان را عقیم نکند.
