فرا رسیدن نوروز باستانی، یادآور شکوه ایران، بر همه مردم پاک پندار و نیک کردار خجسته باد

فرا رسیدن نوروز باستانی، یادآور شکوه ایران، بر همه مردم پاک پندار و نیک کردار خجسته باد

جستجو
جستجو

خانه‌ای برای معتادان بی سرپناه

خانه‌ای برای معتادان بی سرپناه

این مطلب تهیه و تنظیم شده توسط روابط عمومی بنیاد پیشگیری از آسیب های اجتماعی می‌باشد

معتادان نیز جزئی از جامعه هستند و باید از امکانات موجود در بخش‌های مختلف کشور به وقت ضرورت برای ارائه خدمات ضروری به آنها بهره برد.

به گزارش روابط عمومی بنیاد به نقل از خبرگزاری مهر، گروه جامعه؛ معتادان نیز جزئی از جامعه هستند و باید از امکانات موجود در بخش‌های مختلف کشور به وقت ضرورت برای ارائه خدمات ضروری به آنها بهره برد.

روح الله فیاض متولد سال ۱۳۶۰ درس خارج حوزه می‌خواند و به مدت دو سال است که به عنوان روحانی در ملک شهر اصفهان مشغول خدمت‌رسانی به مردم است. او معتقد است نهاد نمازجمعه و امامت جمعه به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز دینی در جامعه باید به همه ابعاد اسلام توجه کند و در مسائل اجتماعی دعوت‌کننده مردم به حل معضلات باشد. به همین دلیل حوزه آسیب‌های اجتماعی را مورد توجه ویژه قرار داده و فعالیت‌های متنوعی را در این زمینه انجام داده است.

او در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ طرحی با نام «خانه پدری» را راه‌انداخت که هدف از آن خدمت‌رسانی به معتادان و کارتن‌خواب‌ها بود. در این طرح کارتن‌خواب‌ها و معتادین خیابانی را در فصل سرما جمع‌آوری و در بخشی از مصلی نماز جمعه اسکان می‌دادند. در شهر سرویسی گذاشته بودند که این افراد را به مصلی بیاورند. خودش هم در جاهایی که آن‌ها مستقر بودند حاضر می‌شد و دعوت‌شان می‌کرد.

پس از حضور در مصلی آنها پذیرش شده و سپس لباس نو به آن‌ها داده می‌شد. آن‌ها از حمام‌های داخل مصلی برای استحمام استفاده می‌کردند و سپس تست پزشکی می‌دادند. اگر نیاز به پانسمان و رسیدگی پزشکی داشتند این خدمات به آن‌ها ارائه می‌شد. سپس سر و صورت آن‌ها اصلاح می‌شد و با غذای گرم برای شام از آن‌ها پذیرایی می‌کردند. در این مکان مددکار اجتماعی و روان‌شناس هم داشتند که مشکلات آنها را بررسی کرده و اگر برای ترک اعتیاد آماده بودند آنها را به کمپ‌های ترک اعتیاد ارجاع می‌دادند، صبح روز بعد هم پس از میل‌کردن صبحانه مرخص می‌شدند.

آنها همان ماه‌های دی، بهمن و اسفند از هشت شب تا هشت صبح در خدمت این گروه از شهروندان بودند. در سال ۱۴۰۰ میانگین ۸۰۰ نفر و در سال ۱۴۰۱ هر شب یک هزار نفر را اسکان می‌داند که بیش از ۹۰ درصد آنان معتاد بودند.

پس از مدتی برای اجرای این طرح در سطح شهر فراخوان داده و اطلاع رسانی کردند. تشکل‌های مردمی، خیریه‌ها و هیئت‌های مذهبی هم پای کار آمدند و در تأمین منابع مالی هم به آن‌ها کمک کردند. برای کارهای اجرایی به طور میانگین هر شب حدود بیست الی سی نفر نیروی اجرایی داشتند که شامل انتظامات تدارکات پزشکی و مشاوره بود.

این طرح به صورت مردمی اجرا می‌شد. البته فعالیت‌های اجتماعی آنها فقط این طرح نبود و در ماه مبارک رمضان هم طرح آزادی زندانیان را داشتند که به کمک مردم و نمازگزاران پانزده زندانی جرایم مالی غیر عمد در این دو سال آزاد شدند.

در بخش توزیع سبد کالا در میان قشر مستضعف سبدهای کالا به صورت متناوب توزیع می‌شد که در این کار بنیاد علوی هم به آنها کمک کرد. کمک‌های مردمی شامل کارگروهی برای اشتغال زنان سرپرست خانوار نیز بود که طی آن پنجاه فقره وام اشتغال‌زایی تخصصی داده شد تا این افراد هم بتوانند روی پای خود بایستند.

LinkedIn
Email
Telegram
WhatsApp

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *